Wilk szary - akcja ratunkowa we Wdzydzkim Parku Krajobrazowym

Data: 02-03-2021
Wilk szary - akcja ratunkowa we Wdzydzkim Parku Krajobrazowym grafika

 1.03.2021 na terenie Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego w miejscowości Płocice przechodzący spacerowicze zauważyli tonące na jeziorze zwierzę. Ich reakcja była natychmiastowa, powiadomiona została straż pożarna, leśnicy z nadleśnictwa Lipusz oraz pracownicy Wdzydzkiego Parku Krajobrazowego. Strażacy pojawili się na miejscu po kilku minutach. Okazało się, że tonącym zwierzęciem jest wilk. Przy pomocy sań lodowych wyłowili wilka z wody i przetransportowali na brzeg. Zwierzę było wycieńczone. Strażacy podjęli się jego reanimacji. Podali tlen oraz wykonali masaż serca. Niestety nie przyniosło to efektu, okazałej wadery (150 cm długości i 73 cm w kłębie)  nie udało się uratować.

W lasach w których my żyjemy wilki od zawsze były i są. To są te same lasy z których i my ludzie i wilki szare (Canis lupus) korzystają od stuleci. W 1995 roku wilk został objęty częściową ochroną w niektórych rejonach Polski, a 3 lata później 1998 ścisłą ochroną gatunkową na terenie całego kraju. W 2001 roku, na podstawie wyników ogólnopolskiej inwentaryzacji wilka i rysia prowadzonej przez pracowników nadleśnictw i parków narodowych, a koordynowanej przez Zakład Badania Ssaków PAN oraz Stowarzyszenie dla Natury „Wilk”, jego populację oceniano na 463–564 osobników. Od tamtego czasu populacja wilka znacznie wzrosła. Aktywność ludzi również znacznie zwiększyła się w lasach zarówno w dzień, jak i w nocy, więc możliwość spotkania wilka również się zwiększa. Chodząc leśnymi drogami nie wiemy jak często gdzieś pośród gąszczy przygląda nam się wilk. Czy wobec tego stanowi dla nas zagrożenie?  W żadnym wypadku – wilki są zwierzętami, które słabo widzą, dlatego często przyglądają się ludziom, dopiero gdy się poruszymy zauważają nas dokładnie i się oddalają. Ataki wilków na ludzi zdarzają się niezmiernie rzadko. Pamiętajmy o tym, że wilki nie są zagrożeniem dla ludzi ani nie przyczyniają się do realnych strat gospodarczych. Ich naturalnym pożywieniem są jelenie, sarny, dziki i łosie, a także drobne zwierzęta, takie jak: gryzonie, zające, borsuki, bobry, ptaki i bezkręgowce, swoją dietę uzupełniają owocami i ziołami.

Wilki są niesamowicie inteligentnymi stworzeniami, unikają człowieka jak tylko mogą. Te wilki, które późną zimą(w lutym) spotykamy bliżej zabudowań to osobniki, które poszukują swojego partnera w celu założenia własnej rodziny. Ruja wilków występuje w lutym – największy okres miłości tych zwierząt przypada tydzień przed i tydzień po walentynkach. To właśnie w tym okresie są mniej czujne i częściej je spotykamy.

Wilk jest ważnym drapieżnikiem, który pełni pozytywną rolę w utrzymaniu równowagi ekologicznej w lasach. Należy pamiętać, że to człowiek jest „gościem” w lesie, nie dzikie zwierzęta, dla których to naturalne środowisko życia.

 

Relacja z akcji ratunkowej dostępna pod linkiem - https://koscierski.info/zdjecie/4481046